یک هنرمند انگلیسی: دولت درحال نابودی هنر است!
تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۳۸۷۳۱
دانشگاه برایتون اعلام کرد که مرکز هنرهای معاصر این دانشگاه را به دلیل تورم بالا و تشدید هزینه‌ها به‌ویژه هزینه‌های فزاینده انرژی تعطیل می‌کند.
به گزارش ایمنا، دانشگاه برایتون اعلام کرده است که به زودی مرکز هنرهای معاصر برایتون (BCCA) را تعطیل می‌کند. بنابر اعلام این دانشگاه، مرکز هنرهای معاصر از نظر تأمین درآمد و پرداخت هزینه‌ها با چالش‌های بسیار مهمی از جمله سطح بالای تورم و افزایش هزینه‌های انرژی مواجه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پروفسور «تامار جفرز مک دونالد»، رئیس دانشکده هنر و رسانه دانشگاه برایتون در ایمیلی که این هفته برای سهامداران ارسال کرده، اذعان می‌کند که BCCA تاکنون ارتباطات مثبتی با جوامع محلی و متخصصان برقرار کرده و کار هنرمندان بین‌المللی را به شهر آورده است. اما اکنون مجبور به کاهش هزینه‌ها هستیم.
سخنگوی دانشگاه نیز دلایل رئیس دانشگاه را تکرار کرده و به وجود چالش‌های مالی اشاره می‌کند. چالش‌هایی که معنایش این است دانشگاه مجبور به کاهش هزینه‌ها است. او می‌افزاید: "فشارهای تورمی بی‌سابقه به این معناست که دانشگاه دیگر قادر به سرمایه‌گذاری در گالری نیست."
اوایل ماه جاری، دانشگاه برایتون یک دوره مشاوره با کارکنان خود در تمامی بخش‌ها را آغاز کرد. در جریان این دوره، به ۴۰۰ نفر گفته شد که شغل آنها ممکن است در معرض خطر باشد؛ زیرا این دانشگاه به دنبال صرفه جویی ۱۷.۹ میلیون دلاری است. انتظار می‌رود با پایان این رایزنی در ۲۰ ژوئن بیش از ۱۰۰ کارمند دانشگاه شغل خود را از دست بدهند.
«بن رابرتز» مدیر مرکز هنرهای معاصر برایتون می‌گوید هیچ بحثی در مورد اینکه چه کاری می‌توانیم برای کاهش هزینه‌ها انجام دهیم یا سعی کنیم بخشی از راه‌حل باشیم، وجود نداشت. کاهش بودجه شورای هنر تفاوت‌هایی را ایجاد کرده است. برای هنرمندان کم‌تر و کم‌تر پول وجود دارد که بتوانند فقط کار کنند یا آثار خود را در گالری‌ها نمایش بگذارند.
«هلن کاماک» هنرمند برنده جایزه ترنر که ۳۰ سال پیش در دانشگاه برایتون تحصیل کرده می‌گوید: "این برای من به عنوان یک هنرمند ناامید کننده است. این دولت دارد هنر را از بین می‌برد و آن را تا مرز نابودی پیش می‌برد. فرار مغزها واقعاً نگران‌کننده است. ما به هنر و هنرمند نیاز داریم."
کاماک ادامه می‌دهد: "اشتباهات بودجه‌ای زیادی در زمینه هنر معاصر طی سال‌های اخیر در برایتون رخ داده است. تعطیلی مرکز هنرهای معاصر برایتون یک اشتباه واقعاً بزرگ است. فکر می‌کنم هنر معاصر فراموش شده است."
منبع: تسنیم
کد خبر 663708منبع: ایمنا
کلیدواژه: دولت انگلستان انگلستان فرهنگ هنر هنرمند شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق مرکز هنرهای معاصر دانشگاه برایتون هزینه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۳۸۷۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای آموزش و پرورشی که سرپا نیست
مجتبی مرادی؛ حکومت‌ها اگر بتوانند از سلاح و موشک و بمب دست بردارند، از آموزش و پرورش نمی‌توانند صرف‌نظر کنند، چون ایده‌ها، الگو‌ها و مدل‌هایی از کمونیستی‌ترین وضع تا سکولاریسم و لیبرال دموکراسی و اسلام دارند که با قوای نظامی امکان نهادینه‌کردنِ آنها وجود ندارد، پس ناگزیرند روی قوای ذهنی کار کنند تا نظام حکومتی و بلکه اجتماعی‌شان از هم نپاشد و نسل‌های بعدی همچنان به نظم مطلوب و برساخته‌ی حکومت پایبند باشند. از همین روست که گزینه‌ی آموزش اجباری در بسیاری از ممالک هست، حال آن که سربازی اجباری نیست.
انصاف این است که جمهوری اسلامی ایران اصلِ سیِ قانونِ اساسی‌اش را که رایگان بودنِ آموزش و پرورش است مراعات کرده، به علاوه تغییرات پی‌در‌پی نظامِ آموزشی، فارغ از آثار و نتایجش، خود گواه دیگری بر اهمیتِ آن و دغدغه‌ی نظام است.
امروز دیگر با یک حسابِ سرانگشتی معلوم می‌شود که دخل و خرج این سازمان عریض و طویل با هم نمی‌خواند و فقط با تقسیم رقمِ بودجه بر کارکنانش مشخص می‌شود هشت‌اش گروِ نه است. هزینه‌ی مدرسه‌سازی و نگه‌داری ساختمان‌ها و مراکزِ آموزشی خود قوز بالا قوز است. تجهیز مدارس به ضروریات روز گاهی به خیالبافی می‌ماند وقتی هنوز مدارسِ کپری داریم.
اگر تحریم‌ها برداشته شود و نفتِ ۱۵۰ دلاری بفروشند و دستِ دولت و حاکمیت پر باشد، می‌تواند به آزمون و خطاهایِ آموزشی پرورشی ادامه دهد که به احتمالِ زیاد کم‌ترین عوارضِ آن حیف و میلِ بیت‌المال خواهد بود، همین الان آمار‌های رسمی از افتِ شدیدِ تحصیلی و عدمِ رغبت در دانش‌آموز و احتمالا معلم حکایت دارد.
دو چیز ثابت است:
۱. نظام در زمینه‌ی آموزش و پرورش دغدغه دارد.
۲. به هیچ وجه آن را رها نمی‌کند.
دو چیز روشن است:
۱. آموزش و پرورش اگرچه نمرده است، اما سرپا هم نیست.
۲. آموزش مثل هر امر دیگری متناسب با عصر و زمانه‌اش تغییر می‌کند و ابعاد و وجوهِ تازه‌ای می‌یابد.
پیشنهادها:
۱. آموزش مقطع ابتدایی اجباری شود، هزینه‌های آن تمام و کمال به عهده‌ی دولت باشد.
۲. نصفِ هزینه‌ی تحصیل در مقطع راهنمایی از خانواده‌ها گرفته شود و نصفِ دیگر را دولت تأمین کند.
۳. هفتاد درصد هزینه‌ی تحصیل در مقطع متوسطه را والدین و سی درصد دیگر را دولت بپردازد.
۴. نظامِ تربیت‌معلم، مثلِ دانش‌سراها، بعد از مقطع راهنمایی با جدیت احیا و فعال شود.
۵. دانش‌آموزان پس از پایانِ مقطع راهنمایی و با نظارت دولت جذبِ کارگاه‌ها، کارخانه‌ها و مراکزِ تولیدی شوند تا هم ضمن کارآموزی و کارورزی پس از چهار سال نیروی تخصصی کار آماده باشد. بیمه و حقوق حداقلی هم ضروری است.
۶. معافیت‌ها و مشوق‌های مالیاتی و سرمایه‌گذاری برای بخش خصوصی در نظر گرفته شود تا به تدریج و در حالت ایده‌آل نیمی از امر آموزش را عهده‌دار شود. مدارسِ خصوصی یکی از مهمترین ابزار‌های ارتقای آموزش و کاستنِ از بار دولت است.
۷. با فعال شدن بخشِ خصوصی ماجرایی تحتِ عنوان خیرین مدرسه‌ساز و ساختمان‌سازی‌های بیهوده متوقف شده، کمک‌های داوطلبانه‌ی مردمی مستقیما به خزانه‌ی آن برسد.
۸. مدرک‌گرایی که آفت و ضد ارزش است برچیده شده، دانشگاه‌های دولتی به حداقل ممکن برسد (مثلا حداکثر بیست دانشگاه) و بقیه‌ی آموزش عالی به بخش خصوصی سپرده شود تا افراد با هزینه‌ی شخصی و در صورت تمایل در آن مراکز ادامه تحصیل دهند.
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت